Waarom hebben ze in sommige landen geen brievenbus?
Postbezorging is een dienst die velen van ons als vanzelfsprekend beschouwen. Met brievenbussen die in de meeste landen een vertrouwd gezicht zijn op de straathoeken, in tuinen, langs opritjes en aan woningen gemonteerd. Er zijn echter landen waar geen brievenbussen zijn...
Om te begrijpen waarom er in bepaalde delen van de wereld geen brievenbus bestaat, is het belangrijk om eerst de geschiedenis en de cultuur van die plaatsen of landen in ogenschouw te nemen. Veel Afrikaanse landen bijvoorbeeld, zoals Congo of Tanzania, hebben lang onder koloniaal bewind gestaan en zijn pas onlangs bevrijd. In dit soort gevallen was de infrastructuur die nodig is voor het opzetten en onderhouden van postbezorgingssystemen pas beschikbaar of ontwikkeld nadat de onafhankelijkheid was uitgeroepen. Daardoor is er in veel van die landen nog steeds geen betrouwbaar systeem voor het bezorgen van post.
Sommige landen zijn niet alleen beperkt door hun geschiedenis en cultuur, maar ook door economische beperkingen. Postbezorging vereist geld voor personeel en materiaal (bijv. postzegels) en investeringen in infrastructuur (bijv. postkantoren). Als een gebied geen toegang heeft tot voldoende middelen of kapitaal uit zowel openbare als particuliere bronnen, dan zal het moeilijk zijn om een betrouwbaar postsysteem op te zetten.
Bovendien moet dan ook fysieke ruimte voor brievenbussen worden toegewezen. Wat een uitdaging kan zijn als de stedelijke bevolking snel toeneemt of het grondbezit wordt betwist tussen verschillende partijen. Dit zijn beide veel voorkomende problemen in ontwikkelingsgebieden in de wereld. Dit maakt het nog moeilijker om een effectieve postdienst op te zetten. Simpelweg omdat er niet genoeg ruimte is om overal waar dat nodig is brievenbussen te plaatsen.
Waarom hebben ze in sommige landen geen brievenbussen?
Om te begrijpen waarom er in bepaalde delen van de wereld geen brievenbus bestaat, is het belangrijk om eerst de geschiedenis en de cultuur van die plaatsen of landen in ogenschouw te nemen. Veel Afrikaanse landen bijvoorbeeld, zoals Congo of Tanzania, hebben lang onder koloniaal bewind gestaan en zijn pas onlangs bevrijd. In dit soort gevallen was de infrastructuur die nodig is voor het opzetten en onderhouden van postbezorgingssystemen pas beschikbaar of ontwikkeld nadat de onafhankelijkheid was uitgeroepen. Daardoor is er in veel van die landen nog steeds geen betrouwbaar systeem voor het bezorgen van post.
Sommige landen zijn niet alleen beperkt door hun geschiedenis en cultuur, maar ook door economische beperkingen. Postbezorging vereist geld voor personeel en materiaal (bijv. postzegels) en investeringen in infrastructuur (bijv. postkantoren). Als een gebied geen toegang heeft tot voldoende middelen of kapitaal uit zowel openbare als particuliere bronnen, dan zal het moeilijk zijn om een betrouwbaar postsysteem op te zetten.
Bovendien moet dan ook fysieke ruimte voor brievenbussen worden toegewezen. Wat een uitdaging kan zijn als de stedelijke bevolking snel toeneemt of het grondbezit wordt betwist tussen verschillende partijen. Dit zijn beide veel voorkomende problemen in ontwikkelingsgebieden in de wereld. Dit maakt het nog moeilijker om een effectieve postdienst op te zetten. Simpelweg omdat er niet genoeg ruimte is om overal waar dat nodig is brievenbussen te plaatsen.
Vraag naar brievenbussen stijgt door online winkelen
Deze kwestie is steeds relevanter geworden door de groei van online winkelen en e-commerce in de afgelopen jaren, waardoor de vraag naar postdiensten over de hele wereld explosief is gestegen. Als zodanig moeten regeringen en bedrijven nu aanzienlijke inspanningen leveren om ervoor te zorgen dat iedereen toegang heeft tot basispostdiensten, ongeacht waar ze wonen of werken binnen de grenzen van hun land. Dit is vooral van belang als je kijkt naar de bewoners van landelijke gebieden, die al te kampen hebben met slechte internetverbindingen, waardoor het voor hen moeilijk is om goederen online te kopen zonder te kunnen vertrouwen op traditionele vormen van pakketbezorging. Iets wat velen als vanzelfsprekend beschouwen als ze in steden wonen. Om dit probleem aan te pakken zijn er in verschillende delen van de wereld initiatieven genomen om gemeenschappen die geen toegang hebben tot regelmatige bezorging via traditionele middelen dezelfde privileges te geven als inwoners van grote steden. Dit gaat soms via gespecialiseerde koeriersbedrijven die deur-tot-deur-diensten leveren en grote afstanden snel en voordelig afleggen. Daarbij maken ze gebruik van de bestaande infrastructuur zoals wegennetwerken, spoorverbindingen, luchthavens enz.Pakketjes en post afhalen
Maar hoe kunnen mensen hun post en pakketjes nu ontvangen als ze geen brievenbus hebben? In dit geval wordt meestal gebruik gemaakt van diensten door derden. Denk aan afleverpunten, afhaallocaties in gemakswinkels, supermarkten, enz. waardoor verzenders en ontvangers pakketten kunnen afhalen voor het gemak van de betrokken partij, wat tijd bespaart en het leven gemakkelijker maakt. Al met al helpt dit de kloof te overbruggen die is ontstaan door het ontbreken van reguliere postbusfaciliteiten in de meeste getroffen gebieden, waar dan ook ter wereld. De oplossing ligt in het vinden van een passend evenwicht tussen traditionele moderne methoden om toegang te krijgen tot essentiële communicatiefuncties waar we allemaal op vertrouwen om verbonden te blijven buiten onze huizen en op anderszins ontoegankelijke locaties.
Reacties (0)
Geen reacties gevonden.